Het is maandag. Gaar, moe, afgeleid, werk en school willen niet zo. We drukken eindeloos op de F5 knop op fora, fb groepen en fotopagina’s, we lezen gretig alle ‘beste momenten’ postjes en we missen onze medespelers. Onze gedachten gaan al snel naar hoe gaaf die afgelopen larp was… Ja, we hebben een larpdip. Een enorm dubbel gevoel, want je weet dan dat je meestal een heel goed evenement achter de rug hebt, maar het voelt toch vervelend. Zeurend. 

Over het algemeen is een larpdip iets wat na een dag of twee een fijne nagloed achter laat en zin in ‘de volgende’, maar soms kunnen dingen langer blijven hangen dan nodig is, of een vervelende ervaring uitvergroten naar iets waar je als persoon echt een beetje mee kan blijven zitten. Dus, wat is nu die larpdip en wat kunnen we er aan doen? En belangrijker, hoe voorkomen we dat het door kan slaan naar negativiteit?

Ontstaan van de larpdip
Een larp evenement is een intense ervaring. Je speelt een rol met heel je lichaam, en ervaart gebeurtenissen en emoties als je personage die behoorlijk aan kunnen komen. Het is een flinke uitputtingsslag in zowel lichaam als geest terwijl om je heen mensen spelen met leven, dood, trauma, hoop, pijn, moed, angst en vele andere thema’s en emoties die we normaliter niet zo snel en zo intens meekrijgen. Hier komt ook nog eens bij dat we soms lange dagen (en nachten) bezig zijn met de voorbereiding op het evenement om plannen voor onze personages, kostuums en interacties met anderen.

Gemis
Het is daarom geen wonder dat we na een evenenement een gevoel van fysieke en emotionele uitputting ervaren. We vinden de terugkeer naar ‘de wereld’ vaak moeilijk, omdat we de spelwereld met andere sociale realiteit en relaties met anderen moeten laten voor wat die is. Dit levert vaak een gevoel van gemis op wat moeilijk te communiceren is met de buitenwereld omdat het een beleving is die vaak alleen volledig is te begrijpen door mensen die er bij waren.

Oorzaken
Onderzoekers in Zweden en Finland (Petri Lankoski en Simo Järvelä) stellen in hun onderzoeken dat je onderdompelen in het spel, en de interactie tussen de emoties van je personage en jezelf een serie cognitieve processen zijn. Hierdoor zouden er tijdens het spel hormonen zoals endorphine, adrenaline, dopamine, serotonine en oxytocine in grotere hoeveelheden dan normaal worden gegenereerd. Dit is een behoorlijke high – en puur natuur – maar heeft onvermijdelijk tot gevolg dat we na het spel weer van onze ‘high’ af moeten komen. En dat voel je.

Het emotionele component zit hem in het samen beleven van een intensieve gebeurtenis. Dit schept een band tussen deelnemers, of ze binnen het spel nu vriend of vijand zijn. De dynamiek zorgt er vaak voor dat we op emotioneel gebied het onderste uit de kan halen om er iets moois van te maken. De omstandigheden varieren behoorlijk van larp tot larp en van speler tot speler, maar we zien de rode draad in de resultaten: een intensieve larp-ervaring zorgt voor een flinke dip.

Niet uniek – het bredere plaatje
Gelukkig is het concept van de dip niet uniek. Andere hobbies, sporten en subculturen kennen het in een bepaalde vorm waar het onder een breder publiek bekend staat als de post-event-depression – op zich is het een opvallend fenomeen dat elke groep die het zo ervaart het ziet als iets dat uniek is aan hun eigen subcultuur, maar dat is wellicht een onderwerp voor een andere keer.

We kunnen uit die bredere ervaringen de dingen halen die voor ons ook van toepassing zijn en daar uit oplossingen putten. Voorkomen is niet zozeer het doel, want een larpdip is het resultaat van iets dat we wel erg graag willen blijven doen. Maar er zijn strategieen om aan de juiste kant te landen en dingen die je als persoon of als organisatie kunt doen om jezelf, mede-spelers en deelnemers te helpen.

Als persoon

– Nazorg
Onderschat niet dat de meesten van ons van nature een beperkte hoeveelheid slaaptekort kunnen hebben. Na een weekend is er de noodzaak de batterij bij te laden. Slaap goed, eet goed en neem vooral de tijd die je nodig hebt. Larpdips worden niet beter van stug negeren waar je lijf om vraagt.

– Napraten
Soms kunnen er na een fictief conflict gevoelens ontstaan die bij de speler in plaats van het personage blijven hangen. Gelukkig zijn hier meerdere oplossingen. In geval van resterende emoties: praat er over met de anderen. Ga gezellig een kopje thee of koffie drinken, spreek het door en relativeer de ervaring. Mocht je met zaken zitten die te maken hebben met de organisatie, schrijf je feedback en zorg dat deze goed terecht komt. Het doel hiervan is om te genieten van het spel dat er van is gekomen en geef de negatieve gevoelens niet de kans om in een donker hoekje te groeien.

– Creativiteit
Een groot positief voordeel van larpdips is dat je weinig zin hebt om dingen buitenshuis te doen en veel om over te praten en na te denken. Sommige mensen ‘schrijven het van zich af’ in korte epilogen, IC blogposts of OC reviews van een evenement. Anderen storten zich op creatieve uitspattingen met de mooie foto’s die ze nu eindelijk hebben of werken aan een beter kostuum nu ze nog vers in gedachten hebben waarom het oude niet helemaal werkte. Maak er gebruik van!

– Duidelijk OC gaan
Sommige spelers besteden extra aandacht aan het zo snel mogelijk uittrekken van kostuumonderdelen die een personage ‘maken’. Anderen hebben een playlist met OC-muziek voor in de auto naar huis of iets wat ze doen, eten of drinken als ze OC gaan. Een stukje dissociatie helpt je relativeringsvermogen omgaan met het achterlaten van je verhaal of personage.

Als organisatie
Een paar van deze technieken zijn uit de danswereld en theatersport gehaald en overgewaaid naar conventielarps en nordic larps. Ze kunnen helpen als organisatie om je deelnemers (en jezelf) een deel van het OC en dip-proces in een positieve richting te sturen en er goede feedback uit te krijgen.het is een techniek die we het meeste toegepast zien bij eenmalige scenario’s en korte larps, maar in mijn mening kunnen alle larps er baat bij hebben.

– Expliciet (gezamenlijk) open en en sluiten
Naast het feit dat het de sfeer sterk kan bevorderen is het goed mogelijk om een door de organisatie bepaald tijd-in en tijd-uit moment aan te houden. Dit is goed aan te kleden met briefingen, filmpjes en workshops, en bevordert dat deelnemers (grotendeels) gezamenlijk het spel in en het spel uit gaan. Door samen de ‘Magic Circle’ in en uit te stappen deel je allemaal al een groot deel van de emoties die anders bij een larpdip voor het eerst naar voren komen. Het helpt ook met een stuk dissociatie en relativering.

– Debriefen
Na een evenement kun je gezamenlijk of in kleinere groepjes direct een evenement doorpraten. Wat ging er goed, wat waren de favoriete momenten, wat kan er beter, heb je al plannen voor de volgende keer? Dit kan prima als onderdeel van het afsluiten van het evenement, maar verdient aandacht als een apart onderdeel omdat het ook direct een stuk feedback kan even.

– Benoem gevoelens
Zeker als er binnen het spel negatieve gebeurtenissen zijn geweest voor personages is het mogelijk dat een speler met nare gevoelens blijft zitten. Overleden personages zijn  hier een belangrijk voorbeeld, maar er zijn allerlei omstandigheden waaronder een deelnemer met negatieve gevoelens kan blijven zitten. Mocht je dit als organisatie zien is het vaak verstandig om vroeg in te stappen om te kijken of je wat kan betekenen. Het grootste deel van dit soort gebeurtenissen berusten op misverstanden of emoties en zijn met een luisterend oor en een pro-actieve houding gemakkelijk opgelost voordat mensen met een vervelend gevoel blijven zitten.

Conclusie
Larpdips horen er nu eenmaal bij, maar we kunnen er als deelnemer en als organisatie met een paar simpele technieken voor zorgen dat we een larpdip vooral het fijne gevoel versterkt en zorgt dat we vooruitkijken naar het volgende evenement. Ride the wave.

En dan nu maar weer terug om te kijken of er weer meer mensen op het forum hebben gepost of hun foto’s hebben geupload, want sommige dingen veranderen nooit…