Larp is fysiek, niet verbaal — het is een lichamelijke en inwendige ervaring en kunstvorm, niet primair een vorm van verstandelijk kunst. We creëren de ervaring van een larp via verbale en fysieke actie, niet door personagebeschrijvingen van pen-en-papier spellen. We moeten kijken naar de fysieke representatie, naar de relaties en de doelen en bedoelingen van het personage op een nieuwe manier, om betekenisvoller en geloofwaardiger karakteriseringen te creëren.
Er komt een moment in het spel waarop de speler moet besluiten om het verlies dat hij leidt te accepteren. Uit dat verlies komt doorgaans mooi spel voort. In elk geval mooier dan wanneer de speler zich blijft verzetten tegen het verlies.
Drie basisregels uit het boek ‘Impro: improvisatie en theater’ van Keith Johnstone (1979) die ik ook zelf regelmatig toepas in mijn spel, zijn: ‘Statusspel’, ‘Zeg ja tegen een spelaanbod’ en ‘Durf te verliezen’. Deze keer: Zeg ja tegen een spelaanbod.
Ik heb via mijn toenmalige werk voor DOL Drama op Locatie drie principes geleerd, gebaseerd op het boek ‘Impro: improvisatie en theater’ van Keith Johnstone (1979). Impro is de basis voor theatersport. Theatersport kent iedere Nederlanders dankzij het televisieprogramma van BNN, genaamd de Lama’s. Drie basisregels die ik ook zelf regelmatig toepas in mijn spel, zijn: ‘Statusspel’, ‘Zeg ja tegen een spelaanbod’ en ‘Durf te verliezen’. Deze keer: Statusspel.
Reacties