Drama-oefeningen: warming-ups

Drama-oefeningen: warming-ups

Als je eenmaal binnen komt uit de stortregen, net uit de trein die natuurlijk vertraagd was, met je werk nog malend in je hoofd en er wordt van je verwacht dat je direct een rollenspel instapt, kan dat nog wel eens vies tegenvallen. Veel shortlarps maken al gebruik van pre-game workshops om deelnemers in de juiste mindset te krijgen, maar het doel dat je bij een bepaalde oefening hebt kan verschillen.

De hieronder omschreven oefeningen zijn allemaal in meer of mindere mate bedoeld om de deelnemers “op te warmen” voor het spel en/of om de groep op elkaar in te laten spelen, om er zo voor te zorgen dat de mensen die nooit eerder met elkaar gespeeld hebben al een eerste speelervaring achter de rug hebben voordat het “serieuze” werk begint. Juist het feit dat sommige onderdelen “belachelijk” zijn dient het doel prima – het is een directe overstap naar een schaamtevrije (of in elk geval, dat hopen we) speelcultuur.

Je kunt natuurlijk altijd experimenteren met de vorm, maar let er vooral op dat je iedereen bezig houdt – als je teveel de aandacht gaan vestigen op “degenen die nu aan de beurt zijn” kan je de druk op die personen daarmee stevig verhogen. Het is beter om pas spotlights uit te gaan delen als iedereen daadwerkelijk al een beetje “gespeeld” heeft.

Deze oefeningen komen uit de aantekeningen die we hebben gemaakt voor enkele van onze eigen pre-game workshops. De meeste, zo niet allemaal, zijn door anderen bedacht en het is dan ook niet de bedoeling dit werk uit te geven als het onze. Enkele hiervan zijn onder meer gebruikt in de pre-game workshops van Exit 1, Exit 3, warming-ups tijdens de repetities voor één van onze theater-uitvoeringen en Dead Fox Junction.

Dodelijke blik

Iedereen staat in een kring met zijn hoofd naar beneden (bij grote groepen werkt het waarschijnlijk beter om meerdere iets kleinere kringen te maken). Op een teken van de spelleider tilt iedereen zijn hoofd op en kijkt naar degene voor of links/rechts naast zich. Kijken twee personen elkaar aan, dan slaken ze een kreet en vallen ze “dood” neer.

Italiaanse buren

Een oefening in gibberish¹. De deelnemers staan tegenover elkaar in rijen van twee, een soort “straat”. Degene tegenover je is je overbuurman die zijn muziek te hard heeft staan. Wat begint als een vriendelijke vraag of hij zijn geluid zachter wil zetten, ontaardt in een heuse ruzie – maar alles wat gezegd wordt moet in een Italiaans soort gibberish.

Fysieke warming-up

Spreekt voor zich; rondjes rennen, springen, dansen op muziek, hoofd-schouders-knie-en-teen, televisietikkertje etc.

Fysiek trekje

Kies een fysiek trekje en voer dit uit terwijl je rond loopt door de ruimte. Begin niet te groot, dit is schaal 1. Vanaf hier bouwen we langzaam op naar 10, de meest heftige uitwerking van dit trekje. Bij 10 moet het bijna fysiek belastend zijn.

Machine

Ook hierbij staan alle deelnemers in een kring. Als je door de spelleider aangewezen wordt maak je een beweging en een geluid. Dit blijf je herhalen tot je nogmaals aangewezen wordt. Je mag inhaken op wat je buurman/vrouw doet.

Concentratie

Alle deelnemers staan in een kring met gesloten ogen. Tel met de groep tot 10 (of 20), niemand mag tegelijk praten. Mocht dat toch gebeuren, dan begin je opnieuw. Er mag niet overlegd worden. Je mag maar 1 getal zeggen, dus niet 2 achter elkaar. Het is de bedoeling dat de deelnemers hierdoor leren aan te voelen wanneer er een moment voor hen is, maar let erop dat deze oefening moeilijker is dan je zou verwachten – helemaal als er veel deelnemers zijn.

Met dank aan degenen die deze oefeningen tijdens eerdere evenementen ook daadwerkelijk met onze spelers hebben uitgevoerd en ze gedocumenteerd hebben.

———–

¹ De truc bij het gebruik van gibberish is het feit dat je alle onderdelen van verbale communicatie ter beschikking hebt, behalve de woorden. Het is de bedoeling dat er van de woorden die je gebruikt niets te begrijpen is zonder de intonatie en het fysieke spel dat je erbij gebruikt.

Submit a Comment